Μουσική - Στίχοι : Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση : Ψαραντώνης
Έχω μιά τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
που όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ
τηνε μισώ και με μισεί θέλει να με σκοτώσει
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.
Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ γιά το καλό μου
γιά κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω
γιά να της τραγουδήσω
τον πιό βαρύ καημό.
Όρη, λαγκάδια και γκρεμούς με σπρώχνει να περάσω
γιά να την αγκαλιάσω
στον πιό τρελό χορό
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της
μου δίνει την προβιά της
γιά να τηνε φορώ.
Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι
σχεδόν αγαπημένοι
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει τούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.
Οι εκλογές τελείωσαν…η χώρα γλύτωσε την πτώχευση….και μπορεί η νέα κυβέρνηση να αρχίσει πια να επαναδιαπραγματεύεται προς όφελος του ελληνικού λαού. Όλοι γνωρίζουμε το πόσο δύσκολο είναι να επαναδιαπραγματεύεσαι σε τούτη την άδικη και ταπεινή ζωή. Τα πάντα κυλάνε ήρεμα πια. Όλοι περιμένουν την μεγάλη στιγμή…την μεγάλη διαπραγμάτευση που θα σώσει το έθνος …
Ειρωνεύεσαι φίλε….και οι κακοί οι κομμουνιστές τι θα κάνανε άμα παίρνανε την εξουσία; Ποιος ξέρει…..έτσι και αλλιώς δεν την πήραν…..
Πάμε στο θέμα μας τώρα….
To πρόβλημα δεν είναι η επαναδιαπραγμάτευση τελικά…..είναι ο επαναπροσδιορισμός…τι είμαστε , τι θέλουμε ,τι βλέπουμε , τι ακούμε…
Το πρόβλημα είναι γενικό αλλά πιο πολύ προσωπικό, γιατί είμαστε συνυπεύθυνοι για ότι συμβαίνει…φυσικά δεν τα φάγαμε όλα μαζί όπως κάποιος κυριούλης είπε..αλλά
τα βλέπαμε όλοι μαζί να συμβαίνουν …
Το πρόβλημα είναι το πώς θα διαχειριστούμε την τίγρη που έχουμε μέσα μας, αν τελικά αυτή μας νικήσει ή καταφέρουμε να την νικήσουμε εμείς. Αν μας οδηγήσει προς το γκρεμό ή μας δώσει τελικά απρόσμενες δυνάμεις και νέες οδούς να ακολουθήσουμε….
Τι είμαστε τελικά; Aς κοιτάξει ο καθένας μας τον εαυτό του ,την οικογένεια του, τους συγγενείς του…και ας αναρωτηθεί; Σε ποια τάξη ανήκω;…Προσοχή.. όχι σε ποια τάξη θέλω να είμαι…αλλά σε ποια τάξη είμαι…..Αυτό είναι το πρώτο βασικό βήμα, από κει και πέρα τα άλλα έρχονται…ξεκινάνε από μόνα τους…τσουλάνε.
Έτσι απλά είναι τα πράγματα……πολύ απλά για να τα κάνουμε σύνθετα….
Τι θέλουμε τελικά; Θέλουμε να είμαστε εμείς καλά..και οι άλλοι χειρότερα, θέλουμε το γενικό καλό, θέλουμε φωτιά στο σπίτι του γείτονα και στο δικό μας πισίνα….είναι και αυτό ένα ερώτημα….τελικά τι θέλουμε….σε τούτο τον κόσμο ; Έτσι από τον αυτοπροσδιορισμό…το τι είμαστε προχωράμε στο δεύτερο βήμα….λίγο δυσκολότερο που θα χρειαστεί ίσως περισσότερη ώρα να μας απασχολήσει το νου…από τα πολλά άλλα σημαντικά και δημιουργικά πράγματα που κάνουμε…το κακό βέβαια πως σε αυτή την περίπτωση είναι πως …δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα….δηλαδή υπάρχουν όρια….και πίτα συγκεκριμένη….το παιχνίδι είναι το πώς θα μοιραστεί η πίτα….άρα στον φιλοσοφικό στοχασμό μας θα πρέπει ίσως ….να ανακαλύψουμε το Θεό και διάβολο που κρύβουμε μέσα μας..Τον πρώτο για τους αδύναμους…και τον δεύτερο για τους παντοδύναμους…..Αυτή βέβαια η μίξη…θρησκείας –πολιτικής –φιλοσοφίας μπορεί να μας στοιχήσει….να κάψει εγκεφαλικά κύτταρα…δεν βαριέσαι…
Τι βλέπουμε και τι ακούμε; Είναι το πιο απλό…κυκλοφορούν σχεδιαγράμματα και στο διαδίκτυο…το ποιοι ελέγχουν τα ελληνικά ΜΜΕ…και αν ψάξεις περισσότερο..τι δουλειές κάνουν…..δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο…
Όλα αυτά άλλοτε θα ημερεύουν και άλλοτε θα αγριεύουν την τίγρη μέσα μας…..αν λάβουμε υπόψην και το παρελθόν του καθενός(το τι ψήφιζε παλιότερα)…οι αντιδράσεις της τίγρης θα ποικίλουν από περίπτωση σε περίπτωση…
Τα αποτελέσματα…του πειράματος ας τα κρατήσει ο καθένας για τον εαυτό του…αν δεν τον φάει η τίγρη τότε το πείραμα θεωρείται επιτυχημένο …οποιοδήποτε αποτέλεσμα κάνει την τίγρη συνοδοιπόρο και ένα κομμάτι δημιουργικά αναντικατάστατο του εαυτού μας….είναι καλό κατά γενική ομολογία……
Προσοχή λοιπόν στην τίγρη που έχουμε μέσα μας…γιατί δαγκώνει!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου