Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Άνθρωπε του πλανήτη γη....





Άνθρωπε του πλανήτη γη...αν αυτό το τραγούδι δεν σε καθηλώνει...πες το μου να μην ξαναασχοληθώ πια μαζί σου!!!!

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Εκεί που καλπάζεις...




8/6/2006

Εκεί που καλπάζεις

Κι’η γη, ο αέρας, ο ουρανός δικά σου θα’ναι
θα πνίγεται στην άκρη ο κενός, εκεί θα πάμε
που η μοίρα θα φωλιάζει σε ευχή,σ’ακολουθάμε
                                   πιο πέρα ήλιος φωτεινός, εδώ κοιμάμαι

Ανατολή μου μύρισες, με άφησες στο δρόμο
                                   κι’εκεί που σε γύρευα, είδανε το τρόμο
                                   μήπως σε βρω φοβήθηκαν, μη τους αφήσω
                                   κι’είπα ένα ρυθμό απόψε θ’αρχίσω

Τραγούδια που αγάπησες μακριά δεν σ’αφήνουν
έρχονται από το νοτιά, την αγκαλιά σου πνίγουν
μα εσένα οι θύμισες ξυπνούν, τσιγάρο ανάβεις
στο ξέφωτο, στην ερημιά, εκεί που καλπάζεις.




 

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Σιγά μην κλάψω-Γιάννης Αγγελάκας-(Θέατρο Ρεματιάς 2012)






Όπως και να το δω....θεωρώ πως είναι ο επόμενος του Παύλου.....




Σιγά μην κλάψω
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας


Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω
και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.

Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω
και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι
και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.

Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Κορίτσια της συγνώμης





Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας



Κορίτσια της συγνώμης




Αυτό το άδειο βλέμμα στον καθρέφτη μου
κάπου το ξέρω καλά από παλιά
Nα με κοιτάει όπως οι γκρίζες οι κοπέλες που μ' αγάπησαν
κάτι χλωμές κάτι χοντρούλες με γυαλιά

Αυτές που δεν τους ρίχνεις δεύτερη ματιά
ξενοδοχεία της αγάπης νυχτωμένα
Που περιμένεις να περάσει η μπόρα και μετά
φεύγεις και σε κοιτάζουν λυπημένα

Το ξέρουν από την αρχή μα πάντα ελπίζουν
όταν σου δίνουν με αγωνία το φιλί τους
Το βλέπουν μες στα μάτια σου
το βλέπεις στα δικά τους
ένα σωρό "τελειώσαμε" η ζωή τους

Μου μείνανε οι θεωρίες και τα λόγια
ένα "τελειώσαμε" και εγώ μες στη ζωή σου
Έφυγα σαν τον κλέφτη δίχως λόγια
και δεν λογάριασα την πίκρα τη δική σου

Ένας γελοίος παρλαπίπας κοκοράκος
που όπου με παίρνει και μένα κοκορεύομαι
Ένας χαζός και ζαλισμένος ανθρωπάκος
μες του φαλλού μου το φολκλόρ να κοροϊδεύομαι

Κορίτσια της συγγνώμης μες στα μάτια σας
είναι μια λύπη που δεν έχω εγώ ξεχάσει
Κορίτσια, γκρίζα, νεράιδες της αγάπης
ό,τι ήτανε να χάσω το έχω χάσει

Κι απ' ότι μου ‘μεινε ετούτο το τραγούδι
σας δίνω απόψε που μονάχος ξενυχτάω
μοιάζει χαζό μα είναι το λουλούδι
είναι το χάδι και τα λόγια που χρωστάω
είναι το χάδι τ' απαλό που σας χρωστάω



Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά?




Έχουμε πόλεμο....σειρήνες χτυπάνε, στρατιώτες καθαρίζουν τα όπλα τους πριν βάλουν τις γεμιστήρες,και τα πεδία μάχης περιμένουν με αγωνία τα αντίπαλα στρατόπεδα...
Και εγώ γυρνάω μετά από την δουλειά κουρασμένος και "ταπεινωμένος" γιατί μια ακόμα μέρα πέρασε χωρίς να προσφέρω κάτι ουσιώδες στην μάχη...παρά μόνο "θεωρία"
Ο εχθρός περιμένει...αλλά δεν πρέπει να χτυπηθεί με βιά....(η βία θα είναι η έσχατη λύση....και μόνο αν απειληθεί η ζωή σου....) θα πρέπει να χτυπηθεί με δημοκρατία....
Αυτό που σκέφτομαι είναι τι απάντηση θα δώσω μεθαύριο στα παιδιά μου όταν με ρωτήσουν...."Εσύ τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά?"...Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτο?
Έχουμε πόλεμο..... και εγώ ακόμα παίζω με τα στρατιωτάκια!





           
                                    8-12-2002
Μιλάω με τα σύννεφα

                           Σειρήνες τσιρίζουν σε καιρούς ειρήνης
                           σκορπάνε τρόμο σε αθώους περαστικούς

Μ’έφτιαξες να ακούω το κελάηδισμα των σπουργιτιών και να μεθάω
να μυρίζω τα σκόρπια χρυσάνθεμα και ν’αγαπάω

Χαμόγελα ψεύτικα σε πρόσωπα φωτιά
μίζερες μελωδίες σε ράδια παλιά
άκου τον ήχο της θάλασσας στα ξεχασμένα  νησιά!
                             βουητό θεϊκό σε διαβόλου πίστα

Μ’έφτιαξες να μιλάω με τα σύννεφα και να μεθάω
                            ν’ακουμπάω τον ουρανό και ν’αγαπάω.


Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

''Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ''




Σε μια σκηνή...που όλο "μιλάει" αόριστα αλλά λίγα κάνει ουσιαστικά....σε μια σκηνή που αυτούς τους δύσκολους καιρούς δεν έχει βγει μπροστά.....σε μια σκηνή που η εσωστρέφεια, η ματαιοδοξία και ο γρήγορος πλουτισμός...κατέστρεψαν τα "λόγια τα μεγάλα"...υπάρχει ένα θηλυκό με ....αρχίδια, που αφήνει κάποιους άνδρες ψαγμένους δήθεν επαναστάτες...πολύ μικρούς !!!!!

Respect στην Νατάσσα Μποφίλιου






Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Αυτός που είμαι...






Γράφει ο axaxouxas

Είμαι σαφώς περίεργος, γνωστό αυτό τοις πάσι
με ενοχλούν διάφορα πάνω σ’αυτή τη πλάση
αυτόνομος, μοναχικός, άνθρωπος της ουσίας
αδιάφορος για άγνωστους μα και κατά της βίας

Κάγκουρες με γιακάδες γυρίζουν τ’αντερα μου
θα είναι σίγουρα άσχημη η συμπεριφορά μου
σίγουρα θα σ’ειρωνευτώ, δε θα το καταλάβεις
νόμισες φιλοφρόνηση από μένα πως θα λάβεις;

Είμαι λίγο μισάνθρωπος, το λέω δε το κρύβω
ότι κακό και αν σκεφτείς σκέφτομαι εις το κύβο
Αλήτη ταξιτζή με φλόμωσες στο ψέμα
εύχομαι να σε βρούν σε λίμνη από αίμα

Και όμως αναγνώστη μου έχω αδυναμίες
τη μάνα μου την αγαπώ και όλες τις κυρίες
Τους φίλους μου, το σκύλο μου, όσους με πληρώνουν
μα μόνο αν το κόπο μου σωστά αποζημιώνουν

Γουστάρω τους τυφλόγερους, είναι ωραίοι τύποι
επιβιώνουν μ’αλκοόλ και κορεσμένα λίπη
και αν δε φτάσει η σύνταξη πίνουν επί πιστώσει
του καφενείου η μπίζνα ποτέ της δε θα στρώσει

Αυτοί που μ’αηδιάζουν είναι οι πολιτικοί
ισχυρών συμφερόντων τρισάθλιοι αυλικοί
οδήγησαν τη χώρα και το λαό στη πείνα
αχ κάντε με υπουργό, μόνο για ένα μήνα

Δε φιλοδοξώ κανέναν σας να σώσω
το δάχτυλο στο μέλι μόνο θέλω να χώσω
είναι γλυκιά αγαπητοί πάντα η αμαρτία
δίχως σκέψη θα έκλεβα με τόση ατιμωρησία...



Χαμένοι αναβάτες







                                            28-11-2002
Χαμένοι αναβάτες


                             Σε βρήκα χαμένο στους στίχους
                             παγερό Σαββάτου πρωινό 
                             ακούγοντας τους γκρίζους ήχους
                             μιλώντας με σήμα φωτεινό

                             Σε βρήκα στη σκιά του δέους
                             ψυχρό Κυριακής ανέμισμα
                             ψάχνοντας το τέλος του θέρους
                             φτωχών ιδεών το θρόισμα

                             Τώρα που βρεθήκαμε να τα λέμε πιο συχνά
                             φοβισμένοι άνεμοι,χαμένοι αναβάτες
                             Τώρα που βρεθήκαμε να τα λέμε πιο συχνά
                             Φοβισμένοι άνεμοι,δεμένοι σχοινοβάτες

                             Με βρήκες στα στείρα μου γραπτά
                             κρατώντας το κερί για ήλιο
                             κοίταζες τα μάτια για λεπτά
                             όταν σου΄δινα στυλό,ίδιο


 

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Τα τσιγάρα που κρατάς.....




 
                                         6-8-2003
Τα τσιγάρα που κρατάς

                          Ξέρεις να μοιράζεις σιωπές
                          μέσα σε λόγια της βουής
                          ξέρεις να χαρίζεις ευχές
                          μέσα σε κόσμους της φυγής

                          Τα τσιγάρα που κρατάς,μην τα καπνίζεις
                          φύλατα να έχεις να περνάς
                          τα βράδια των σκέψεων και των ονείρων
                          τα βράδια της μπόρας,της χαμένης ώρας



Σα βγεις στο πηγαιμό για το Λουτράκι...




Γράφει ο Axaxouxas




Σα βγεις στο πηγαιμό για το Λουτράκι
να εύχεσαι να είναι βραχύς ο δρόμος
Στο δρόμο τα διόδια να έχουν απεργία
Το + για το ΕV σου έχει σημασία

Στην είσοδο να έχει κάποια προσφορά
μικρή για το τραπέζι να είναι η ουρά
και αφού κάτσεις αμέσως να’ρθει σερβιτόρα
να μη τη περιμένεις καημένε καμιά ώρα

Πάμε τώρα φίλε μου στα σημαντικά
αυτά που’χουν αντίκτυπο στα οικονομικά
να είσαι συνετός, ψύχραιμος, με πλάνο
για tells όλο να ψάχνεις, το μέγιστο ρουφιάνο

Οι αντίπαλοι να είναι σεσημασμένοι φλώροι
στη πόκα εκπαιδευμένοι άθλιοι τζογαδόροι
μεθύστακες κοπρίτες με άφθονο το χρήμα
άφραγκοι φοιτητές, το τέλειο το θύμα

Όταν το badbeat σου χτυπά τη πόρτα
κράτα τη ψυχραμία σου, εν ανάγκη βόλτα
δε θες τους κόπους όλης της βραδιάς
σε tilt ενός τετάρτου να φας μονομιάς

Είσαι κερδισμένος, καιρός να σηκωθείς
προκλητικός μην είσαι, πάντα ευγενής
στο σπόνσορα αξίζει πάντα σεβασμός
κι ας είναι, μεταξύ μας, αντικατοπτρισμός

Παντα να θυμάσαι το πρώτο το κανόνα
που ακολουθούν οι grinders εδώ κι ένα αιώνα
Το πρόβατο μου δίνει επ’αόριστον μαλλί
μα μια φορά το γδέρνω και θέλει προσοχή

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Το παιδί που κρύβεις μέσα σου...






Μεταξύ των άλλων(σε κάποια συμφωνώ σε άλλα όχι) ο Δημήτρης Αποστολάκης λέει στο παραπάνω βίντεο

"Τα παιδιά έχουν μερικά χαρακτηριστικά, που αυτά η ιστορία αξιοποίησε. Ένα χαρακτηριστικό είναι η οξυδέρκεια στην αντίδραση. Είναι η εξερεύνηση. Και, κυρίως, η ανωριμότητα. Στηρίζομαι στην ανωριμότητά μας και στην παιδικότητά μας"


Τελικά η παιδικότητα είναι ένα στοιχείο που λείπει σήμερα απο την κοινωνία μας.Η παιδικότητα χωρίς να οδηγεί σε ανόητα λάθη δημιουργεί ασπίδα στην απαισιοδοξία του πλήρους ρεαλισμού και της σοβαροφάνειας.Δίνει αστείρευτες δυνάμεις και από το πουθενά μπορεί να δημιουργήσει μια μικρή πηγή φωτιάς..που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι νέο,δημιουργικό...

  • Ο αληθινός άνθρωπος φέρεται σαν παιδί. Έχει ανάγκη να παίζει, να είναι ανάγωγος, να λέει ανοησίες, να κάνει απρεπείς και ανώριμες ερωτήσεις Κοέλιο Π.

 Το θέμα για μένα είναι πως μπορεί να συμβαδίσει με την καθημερινότητα και με ποιο τρόπο μπορεί να εκφραστεί...Ο καθένας μπορεί να το ορίσει από μόνος του....το πως θα βάλει την δημιουργική παιδικότητα στη ζωή του....και αν τελικά μπορεί να συμβαδίσει μαζί της....


 Δεν έχετε τίποτα να χάσετε λοιπόν...βγάλτε το παιδί που έχετε μέσα σας!




                                         11/2002
Όμορφα κύματα
                                                                    
                          Στ’αστέρια μιλάνε τα παιδιά και λένε παραμύθια
                          αφού τελείωσαν κι’αυτά,γυρνάνε στην αλήθεια
                          μοιάζει ο χρόνος πυρετός που γρήγορα περνάει
                          τα χέρια σηκώνουν συνεχώς,κανείς δεν τα κοιτάει

                          Φοβάσαι να μιλάς για θάλασσες
                          που βλέπεις τα καλοκαίρια
                          στα όμορφα κύματα που άρεσες
                          σε σήκωσαν ψηλά στα χέρια




Έτσι και αλλιώς...
....Αν θέλεις να αλλάξεις το κόσμο βγάλε το παιδί που'χεις κρύψει στα βαθιά σου νερά...




Αλλα πάντα....Σημασία έχεις να παραμένεις άνθρωπος.....θα την αλλάξουμε τη ζωή...παρ'όλα αυτα....



Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Σχετικά με το blog efta-potamia






To blog φτιάχτηκε και λειτουργεί ως ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης.Όποιος φίλος η φίλη θέλει να στείλει ένα άρθρο-ποίημα κ.α (λογοκρισία σε απόψεις δεν κάνουμε και ούτε εχουμε τέτοιο σκοπό) μπορεί να μου το στείλει με pm στο προφιλ μου στο facebook(όσοι το ξέρετε) ή στο zak_tsirak@yahoo.com!Θα χαρώ πολύ όλο αυτό το στόρυ να ξεφύγει απο μένα και να γίνει ομαδικό!
Venceremos!!!!!!

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Ανέμελα ρακόμελα








Γράφει ο φίλος Axaxouxas



Ανέμελα ρακόμελα έπινα με παρέα
κάποιοι θαρρώ πως πίνανε κρασί απ’τη Νεμέα
ανώριμα φωνάζαμε γινόταν φασαρία
δώδεκα χρόνια πέρασαν που αρχίσαμε πορεία

Δώδεκα χρόνια ενήλικοι γενιά του 2000
μ’όνειρα ξεκινήσαμε να γίνουμε ροκάδες
ήρωες, επιστήμονες, κάποιοι απλά λεφτάδες
οι πιο πολλοί κατέληξαν όμως χαρτογιακάδες

Και προχωρούσε η βραδιά μαθαίναμε μαντάτα
οι πλείστοι ήταν άνεργοι κι ας ήταν πια τριάντα
το ηθικό μας έπεσε μας πήρε από κάτω
και στα σφηνάκια πνίγαμε τη πίκρα, Ασπρο πάτο!

Δώδεκα χρόνια ενήλικοι και η γενιά της κρίσης
θυματα της κακογουστιάς, της εύκολης της λύσης
οι πλείστοι παν στην ξενιτιά για να επιβιώσουν
θα στέλνουν και συνάλλαγμα μήπως και μας σώσουν

Ανέμελα ρακόμελα πίναμε με τις ώρες
με έπρεπε να φύγουμε, κάποιοι πια είχαν κόρες
συθέμελα μας κλόνισε το σύνολο σαν ήλθε
όταν ήμασταν Λύκειο λεφτά η παρέα είχε...

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

.....Venceremos......



Ο Γιάννης Χαρούλης τραγουδάει στα πανέμορφα Καστέλλια Φωκίδας   το γνωστό τραγούδι του Νικόλα Άσιμου (VENCEREMOS)

Κάπου διάβασα τον εξής ορισμό για την λέξη αυτή:
Αριστερίστικο επιφώνημα που σημαίνει «θα νικήσουμε» και θυμίζει Τσε Γκεβάρα και απελευθέρωση της Λατινικής Αμερικής.
Έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ από αριστερούς γνήσιους ή ντεμέκ, που η σημασία από πολιτική έχει αγκαλιάσει όλων των ειδών τις νίκες, αλλά κυρίως τις απέλπιδες που γίνονται με δυσμενείς αφετηριακές συνθήκες.

Εκτός λοιπόν από την αριστερή χρήση του...μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού , σε οτιδήποτε δηλαδή αγωνίζεται,προσπαθεί και διεκδικεί μια νίκη,ατομική η μαζική.
Venceremos λοιπον παντού...στον έρωτα,στην πολιτική, στην ζωή γενικότερα και ειδικότερα!
Οπότε αν ψάχνετε να γράψετε η να έχετε ένα σύνθημα να λέτε και να επαναλαμβάνετε στις συζητήσεις σας..χρησιμοποιήστε το...έτσι και αλλιώς εκπέμπει εκ φύσεως μια αισιοδοξία..έννοια δυσεύρετη στις μέρες μας....

Venceremos λοιπόν στους μεγάλους καλλιτέχνες....


Venceremos και στους Αγίους.....




Venceremos σε όλους!!!!!!!







                                         3-3-2003
Γίναμε δειλοί

                          Γίναμε δειλοί για να γλιτώσουμε απ’τον πόνο
                          γίναμε πιστοί για να βρούμε είδωλα
                          γίναμε εφιάλτες για να μην τους συναντάμε στα όνειρα

                          Λέω ότι αργοπεθαίνω όταν τα μάτια σου κοιτώ
                          λέω ότι σωπαίνω όταν μέσα στα αστεία μου πονώ
                          κι’όμως ζω, κι’όμως ζω…

                         Φιγούρες άβουλες σε δρόμους συναντάμε
                         ανθρώπους χωρίς πνοή, χωρίς μιλιά
                         γίναμε δειλοί για να γλιτώσουμε απ’τον πόνο
                         γίναμε πιστοί για να βρούμε είδωλα.




ενδιαφέρον άρθρο για ανάγνωση
http://kinisigelme.wordpress.com/2012/07/04/%CE%BF-%CE%B7%CF%81%CF%89%CF%8A%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80/