Διαλέξτε και πάρτε""Η μπαλαντα του κυρ Μεντιου""

Encardia ~ Agapi mou fidella, Live στο Γκάζι (Πρωτομαγιά 2012)

Στίχοι: Roberto Lizzi
Μουσική: Roberto Lizzi
Πρώτη εκτέλεση: Ghetonia

Άλλες ερμηνείες:
Νίκος Πορτοκάλογλου & Encardia

Sto korafaissu ssianonna linari [Στο χωραφάκι σου μάζευα λινάρι]
Ce`derlampisa mesa sto chloro [και άστραψε μέσα στο πράσινο]
Sekundu motti skonnete o fengari [όπως όταν σηκώνεται το φεγγάρι]
Atto krovattitu orio,parefto. [απ`το κρεβάτι του, ωραίο, λαμπρό.]

Agapi mou fidella protini [Αγάπη μου πιστή, πρώτη]
Puru ti nifta iss`innu se toro [και τη νύχτα στον ύπνο σε βλέπω]
Ivo fsunnontaw`e se vrisko`ci [ξυπνώντας δε σε βρίσκω εκεί]
Ce iw ta mala klamata arcino. [και αρχίζω να κλαίω πολύ πολύ.]

Tin agapi mou vale sti fsichi [Την αγάπη μου βάλε στην ψυχή σου,]
Sekundu sti kardiammu tin vasto [όπως την κρατώ εγώ στην καρδιά μου]
Luw panta sto kosmo pai`to zisi [έτσι πάντα στον κόσμο πάει η ζωή]
Sekundu s`agapune n`agapisi [όπως σ`αγαπάνε ν`αγαπήσεις.]

"Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ"!!!!!!

Εξωγήινοι καλούν... Νότη Σφακιανάκη!!!!!

Τελικά αυτός ο Λιακόπουλος και αυτή η χρυσή αυγή έχουν κάνει μεγάλο κακό ......(βλέπε βίντεο)

Ο Αντώνης....ο νταής!!!!!

Πολύ νταής την έχει δει ο πρωθυπουργός του προτεκτοράτου!!!

Αποσπάσματα από το παραπάνω βίντεο!!!

«Σήμερα, η κοινωνική θύελλα και η οργή των εργαζομένων, έχει μια ιδιαιτερότητα. Σήμερα αυτός ο κόσμος δεν απεργεί για βελτίωση της ζωής του. Απεργεί για να ζήσει. Η κοινωνική αναταραχή επιδεινώνεται από τρεις καθοριστικές εκδηλώσεις της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας, πέρα από τη συνεχή υποχώρηση των πραγματικών εισοδημάτων.
[...]
Καθηγητές, δάσκαλοι, λεωφορεία, τρόλεϊ, ταξί, φορτηγά, ΗΣΑΠ, ΔΕΗ, τραπεζικοί, διπλωματικοί, νοσοκομειακοί γιατροί, γιατροί του ΙΚΑ, υγειονομικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ταμειακοί, εφοριακοί, ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, έκτακτοι υπάλληλοι του δημοσίου, όλοι κινητοποιημένοι.
[...]
Ελεύθερες διαπραγματεύσεις υπάρχουν μόνο στα λόγια. Η κυβέρνηση δεν σέβεται τις συμφωνίες που υπογράφει με τους εργαζόμενους και πλέον κανείς εργαζόμενος δεν πιστεύει ως αξιόπιστη καμιά κυβερνητική δέσμευση».

ΕΡΤ ......μια εικόνα,χίλιες λέξεις....

ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την επίθεση στα γραφεία της χρυσής αυγής την κάνανε ο Συρίζα και το ΚΚΕ!

Για αυτό μην τους ψηφίσετε στις εκλογές! Ψηφίστε Νέα Δημοκρατία.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος Προβοκάτσια είναι λατινογενής, εκ του "provoco" που σημαίνει προκαλώ - πρόκληση που όμως λαμβάνει ιδιαίτερη σημασία ως πολιτικοκοινωνικός και στρατιωτικός όρος.

Γενικά προβοκάτσια χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε προκλητική δόλια ενέργεια που διεγείρει ή αποσκοπεί είτε σε πράξεις βίας και εκδίκησης, είτε σε δημιουργία γενικότερης σύγχυσης σε πρόσωπα, ή ομάδες ατόμων, ή και σε συγκεκριμένο κοινωνικό σύνολο.
Η προβοκάτσια επιχειρείται πάντοτε κατά στόχου με δόλια διείσδυση είτε απ΄ ευθείας στο χώρο της εκδήλωσής της, είτε δια μέσου ομάδας ατόμων που θα είναι ο στόχος. Συνηθέστερες εκδηλώσεις ή χώροι που μπορεί να σημειωθεί προβοκάτσια είναι οι διαδηλώσεις, πολιτικές συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, πορείες, αλλά και εγκαταστάσεις στρατιωτικές, πολιτικές, θρησκευτικές, βιομηχανικές, αγροτικές, δημόσιες υπηρεσίες, γραφεία, οικίες, συγκοινωνιακά μέσα κ.λπ.

Απώτερος σκοπός αυτών που διενεργούν προβοκάτσια, είναι είτε η γενικότερη υιοθέτηση κάποιων ψευδών απόψεων που μπορεί να βλάψουν κάποιον ή κάποιους μέχρι και παρότρυνση ή υποκίνηση σε ενέργειες εκδίκησης. Εκδηλώνεται με απλή συνθηματολογία μέχρι και καταστροφή, εμπρησμό ή τραυματισμό και θάνατο προσώπων. Η προβοκάτσια θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα όπλα της μαχητικής προπαγάνδας στη ψυχολογία της μάζας που μπορεί να καταστεί πολύ επικίνδυνη σε περιόδους κρίσεων, π.χ. πολιτικών, οικονομικών κ.λπ.

• Στη σύγχρονη ιστορία έχει αποδειχτεί ότι αποτελεί τον προσφιλέστερο τρόπο δράσης των μυστικών υπηρεσιών, - στο χώρο των οποίων καλείται συνηθέστερα overkill = βίαιη δράση -, λόγω του βραχυπρόθεσμου αποτελέσματος Δυστυχώς η Ελλάδα υπήρξε μία από τις χώρες που από της εποχής της ανεξαρτησίας μέχρι και της εποχής του Ψυχρού πολέμου δοκιμάστηκε έντονα από τέτοιες έξωθεν οργανωθείσες δραστηριότητες με τεράστιες κάθε φορά δυσμενείς εθνικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις,όπως τα [Σεπτεμβριανά]], δημιούργημα των Τούρκων.
• Αυτοί που ενεργούν, ή μηχανεύονται γενικά, προβοκάτσια χαρακτηρίζονται "προβοκάτορες", (θηλ. προβοκατόρισσες).

Μπήκαν τα ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ...

 

Στην ΑΣΟΕΕ, το μέρος που πέρασες από τα καλύτερα χρόνια της ζωή σου,βλέπεις τέτοιες φωτογραφίες!!

 Κανένα άλλο σχόλιο

μόνο 

  ΑΗΔΙΑ!!!!!

 

Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες! (Θανάσης Βέγγος)

Ποιοι επωφελούνται με την θεωρία των δύο άκρων;

Ποιοι δημιουργούν εμφυλιοπολεμικό κλίμα και που αποσκοπούν;

Ποιους συμφέρει η αποσταθεροποίηση της χώρας;

Ποιοι θέλουν να τρομάξουν τον κόσμο και να τον πιο νωχελικό;

Ποιοι βαφτίζουν αγώνες(όπως αυτούς των κατοίκων στις Σκουριές) ώς τρομοκρατία;

Ποιοι θέλουν να σπείρουν διχόνοια;

Τί φοβούνται;

Η μόδα του antifa!!!!

• Και ξαφνικά τα κανάλια γίναν antifa....Ποια τα κανάλια!(Mega-ΣΚΑΙ κ.α)
• Και ξαφνικά έγινε antifa και η εφημερίδα (Πρώτο Θέμα)
• Και ξαφνικά έγινε antifa και η κυρία στη δουλειά μου που κάποτε έλεγε....."Θα ψηφίσω χρυσή αυγή,να μπούνε στην βουλή να τους πλακώσουν"
• Και ξαφνικά έγινε antifa και ο γείτονας μου,που κάποτε μου έλεγε πως η χούντα άφησε μεγάλο έργο στην Ελλάδα (έχει και  σκύλο που πάντα με κοιτά περίεργα...και τρομάζω)

Και όμως μπορεί κάποτε,κάπως,κάπου.....

• Τα κανάλια να δοξάζουν και να υπηρετούν ένα αυταρχικό ακροδεξιό καθεστώς
• Η εφημερίδα να ξαναβάλει σε εξώφυλλο της κάποιο χρυσαυγίτη να στέκεται και να κάνει πως δήθεν προστατεύει μια γιαγιά που σηκώνει χρήματα απο ATM
• Η κυρία στη δουλεία μου να ξαναπεί πως θα ψηφίσει χρυσή αυγή
• Ο γείτονάς να γραφτει μέλος του κόμματος αυτού (και ο σκύλος του να με φάει)

Παρ'ολα αυτά

Ίσως στο άμεσο μέλλον

• Τα κανάλια να έχουν αφιερώματα στο πολυτεχνείο,την αντίσταση και στους μεγάλους αγώνες της Αριστεράς
• Η εφημερίδα να μοιράζει δωρεάν cd με τραγούδια Θεοδωράκη,Λοίζου και διασκευές bella ciao
• Η συνάδελφός μου...να λέει με πάθος και τόλμη πως η κυβέρνηση αριστεράς ήταν η πιο κατάλληλη επιλογή για την χώρα
• Ο γείτονας να μου να δηλώνει ευθαρσώς πως τίθενται στην υπηρεσία της νέας ανερχόμενης και πολλά υποσχόμενης κυβέρνησης (και αν του δίνανε και καμμία θέση πουθενά...θα την υπηρετούσε καλύτερα) Ο σκύλος του να με βλέπει και να έρχεται και να με γλύφει χαρούμενος!

Αν αυτή η υποσχόμενη κυβέρνηση δεν τα πάει καλά..

τότε
(συμπληρώστε μόνοι σας)

• ............
• ............
• .............
• ............

Γενικώς.......η ζωή είναι ωραία...μόνο όταν έχεις επιλεκτική παρέα!!!!

Τρίζουν τα κόκκαλα όλων των "ανώνυμων Αγίων"

...........Χρυσή ΝΔ........

Χθες λέγανε πως πολλοί ψηφοφόροι της χρυσής αυγής θα μετακινηθούν στην ΝΔ.
Αύριο θα πούνε πως πολλοί ψηφοφόροι της ΝΔ θα μετακινηθούν στην Χρυσή αυγή

Γιατί δεν ενώνονται και ταλαιπωρούν σε τόσο σκληρά διλήμματα τους "δημοκράτες" ψηφοφόρους τους. Έτσι και αλλιώς (Βορίδης,Κρανιδώτης,Μπουμπούκος κ.α) από την μία  (Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης κα) από την άλλη δεν διαφέρουν και τόσο πολύ.
Α, υπάρχει και ο χέρι χέρι ... Καρατζαφέρης......μην ξεχνάμε και αυτόν!!!!


Περαστικά σε όλους!!!!!!!!

Η δημοκρατία δεν χρειάζεται shows!!!!

Θεωρώ ανεπίτρεπτο το show που στήθηκε με τα ηγετικά στελέχη της χρυσής αυγής να βγαίνουν με χειροπέδες με 50 κουκουλοφόρους αστυνομικούς από την ΓΑΔΑ. Πολλοί γούσταραν εγώ όχι!
Θα θεωρήσω ανεπίτρεπτο το οτιδήποτε συμβεί κατά την διάρκεια της δίκης ή πριν από αυτή που θα αντιβαίνει τους ισχύοντες νόμους για τα δικαιώματα των συλληφθέντων.
Οι κατηγορίες θα πρέπει να είναι σαφείς,απόλυτα αιτιολογημένες, στοιχειοθετημένες!

Απαιτώ με λίγα λόγια τα αυτονόητα για οποιοδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο κάθεται στο εδώλιο του δικαστηρίου.

Για μένα η χρυσή αυγή είναι και θα είναι (για όσο θα βλέπω ανθρώπους γύρω μου να έχουν ακροδεξιές αντιλήψεις) ένας εφιάλτης.

Αλλά ακόμα και στον χειρότερό σου εχθρό  οφείλεις να συμπεριφέρεσαι (ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία).....δημοκρατικά ....και όχι φασιστικά!!!!

Στο ανθοπωλείο —Ζακ Πρεβέρ—

Στο ανθοπωλείο

—Ζακ Πρεβέρ—

Κάποιος άνθρωπος μπαίνει σ’ ένα ανθοπωλείο
και διαλέγει λουλούδια
η λουλουδού τυλίγει τα λουλούδια
ο άνθρωπος βάζει το χέρι στην τσέπη του
να ψάξει για χρήματα
χρήματα για να πληρώσει τα λουλούδια
μα βάζει την ίδια στιγμή
ξαφνικά
το χέρι στην καρδιά του και πέφτει

Την ίδια στιγμή που πέφτει
τα χρήματα κυλάν καταγής
κι έπειτα πέφτουν τα λουλούδια
την ίδια στιγμή με τον άνθρωπο
την ίδια στιγμή με τα χρήματα
κι η λουλουδού στέκει εκεί
με τα χρήματα που κυλάν
με τα λουλούδια που μαδάν
με τον άνθρωπο που πεθαίνει
πραγματικά όλα αυτά είναι πολύ θλιβερά
και πρέπει κάτι να κάνει
η λουλουδού
μα δεν ξέρει πώς
δεν ξέρει
από πού ν’ αρχίσει

Είναι τόσα πράγματα που πρέπει να γίνουν
μ’ αυτόν τον άνθρωπο που πεθαίνει
αυτά τα λουλούδια που μαδάν
κι αυτά τα χρήματα
αυτά τα χρήματα που κυλάν
που δεν σταματούν να κυλάν.


Ζακ Πρεβέρ, Κουβέντες, μετάφραση: Μιχάλης Μεϊμάρης, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1986

Το χρυσαυγίζειν εστί συνυπευθυνότητα!

Συνένοχοι του εγκλήματος για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν είναι μόνο ο δολοφόνος του και κάποια άλλα μέλη της χρυσής αυγής.Είναι και οι 500000 ψηφοφόροι του συγκεκριμένου κόμματος που στις προηγούμενες εκλογές έδωσαν την δυνατότητα στο συγκεκριμένη ομάδα να εισέλθει στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Οικονομική κρίση,άγνοια,ανεργία,προδοσία από τα δυο τότε μεγάλα κόμματα(Πασοκ-ΝΔ),απογοήτευση απο την αριστερά,υπάρχουσες ακροδεξιές πεποιθήσεις,το θέμα του μεταναστευτικού,,,,είναι κάποιοι λόγοι που πολλοί έριξαν..."μαύρο" στην κάλπη.Αν συνυπολογίσουμε και την συνθηματολογία περί αγάπης για την πατρίδα και το έθνος, έκανε πολλούς να βρουν καταφύγιο σην συγκεκριμένη ομάδα-κόμμα-οργάνωση!

Οι καιροί είναι ύποπτοι και πολλοί θέλουν να σπείρουν διχόνοια και να στρέψουν την κοινή γνώμη σε εσωτερικές αντιδικίες και σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις. Η θεωρία των δύο άκρων , οι θεωρίες του καλού Σαμαρείτη για τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες,....δημιουργούν το τέλειο άλλοθι για την ναζιστική οργάνωση να αναπτυχθεί,να δράσει αλλά και να δυναμώσει!
Στην πράξη όμως οι δολοφονικές επιθέσεις εναντίων μεταναστών και εναντίων πια και Ελλήνων δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της οργάνωσης.Μια οργάνωση που από την κεφαλή ως τον τελευταίο λειτουργεί με στρατιωτική πειθαρχία.Αλήθεια όλος αυτός ο "δημοκρατικός"κόσμος που αντέδρασε για πρώτη φορά ύστερα απο την δολοφονία του Φύσσα, γιατί δεν αντιδρούσε εδώ και πολύ καιρό στα χτυπήματα που δεχόντουσαν οι μετανάστες.Αλήθεια αυτοί που ακόμα δεν αντιδρούν και δεν εκφράζουν τον πλήρη αποτροπιασμό τους για το συμβάν,σκεπτόμενοι ίσως πως το θύμα ήταν αριστεριστής.οπότε αφού αυτοί ψηφίζουν άλλα κόμματα δεν τους νοιάζει,έχουν σκεφτεί πως κάποτε ίσως έρθει άμεσα ή έμμεσα η σειρά τους....(«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου».Μπρεχτ)

Η πρώτη λύση λοιπόν στην αντιμετώπιση του φασισμού είναι ο εμφύλιος πόλεμος.Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου.Αδέλφια θα σκοτώνονται μεταξύ τους και οι ξένες δυνάμεις θα τρίβουνε τα χέρια τους και η ιστορία θα επαναλαμβάνεται σαν μια απόλυτη τραγωδία που ακολουθεί την μοίρα του Έλληνα και δεν τον αφήνει ποτέ να σηκώσει κεφάλι.
 Η δεύτερη λύση είναι τα αντίποινα. Ομάδες αντιεξουσιαστών και λοιπών ακροαριστερών να βρουν κάποιους χρυσαυγίτες και να τους σκοτώσουν.Φυσικά με αυτόν το τρόπο θα νιώσουν ανακούφιση,θα λύσουν το πρόβλημα, θα πάρουν εκδίκηση και θα γίνουν "μάγκες" και ήρωες.

Ας σοβαρευτούμε

Το φαινόμενο της χρυσής αυγής θα είναι άκρως επικίνδυνο να αντιμετωπιστεί με βία.Έτσι ενισχύονται οι θεωρίες των δύο άκρων,κάνεις την κοινωνία να τρομάζει και να γίνεται συντηρητική,δίνεις χαρά στα δύο κόμματα που λεηλάτησαν και πρόδωσαν την χώρα σου (Πασοκ-ΝΔ), προκαλείς εμφυλιοπολεμικές τάσεις και γίνεσαι όμοιος με αυτόν που κατηγορείς.
Το φαινόμενο της χρυσής αυγής θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με δημοκρατία(πραγματική όχι τη δήθεν) με επίπεδο ( όχι όσο ανεβαίνει το επίπεδο ...κατεβαίνει το ταβάνι), με κουλτούρα(ναι....ακόμα υπάρχει αυτή η λέξη....και ας έχει τόσο υποτιμηθεί) με συζητήσεις που θα παίρνονται τελικές αποφάσεις(και θα οδηγούν σε ειρηνικές δράσεις), με ενημέρωση της κοινής γνώμης...θα πρέπει να αντιμετωπιστεί γενικώς και ειδικώς με ωριμότητα και όχι με εν θερμώ αντιδράσεις.

Στην τελική τώρα είναι η ευκαιρία και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά και του αντιεξουσιαστικού χώρου να δείξει ωριμότητα,να δείξει κάτι το διαφορετικό.....να μην πέσει στην παγίδα, να ξεπεράσουν τα όριά τους και να κάνουν κάτι που κανένας δεν πιστεύει πως μπορούν να το κάνουν.Να αναλάβουν δράσεις ειρήνης και όχι μίσους,να απομονώσουν παρακρατικούς,ασφαλίτες κ.α. ...να αντιληφθούν πως για να αλλάξεις πραγματικά τον κόσμο θα πρεπει να είσαι έτοιμος και εσύ να αλλάξεις κάποιες συνήθειες σου.

Αν η παραπάνω παράγραφος μείνει σαν μια ουτοπική προσέγγιση .......τότε κακό του κεφαλιού τους.....!!!Εύχομαι να μην την κάνουν και από εκεί την μαλακία….!!!

 Το φαινόμενο της χρυσής αυγής θα είναι επίσης άκρως επικίνδυνο να αντιμετωπιστεί με απαγόρευση στο να υπάρχει σαν κόμμα. Θα είναι λάθος να τους ενισχυθεί ένα αντισυστημικό προφίλ, που στην τελική θα τους φέρει ψηφοφόρους και δεν θα τους απομακρύνει.

Το φαινόμενο της χρυσής αυγής πάνω απ'ολα θα αντιμετωπιστεί αν αυτοί οι 500000 ψηφοφόροι κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη και δουν την συνυπευθυνότητα που τους αναλογεί.Αν καταλάβουν πως αυτό που ψηφίζουν δεν είναι κάποια μορφή δεξιάς ή ακραίας δεξιάς αλλά είναι η ναζιστική ακροδεξιά....

Μα πάνω απ΄όλα το φαινόμενο της χρυσής αυγής θα αντιμετωπιστεί μόνο αν ξανααγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον συνάνθρωπό μας!

Θοδωρής Κοτονιάς -Τα κλειδιά

Μουσική/Στίχοι: Κοτονιάς Θοδωρής

Μου το είπε ένα αηδόνι
Πως η άνοιξη τελειώνει
Μα εγώ ποτέ μου
Δεν το πίστεψα

Και ανθήσανε οι δρόμοι

Άλλη μια φορά ακόμη

Και στην αγκαλιά σου

Μέσα μίσεψα

 

Άτιμη καρδιά άτιμη καρδιά

Δίχως να ρωτήσεις δίνεις τα κλειδιά 

 

Μου το είπε μια τσιγγάνα

Η καρδιά σου είναι αλάνα

Για να παίζουν κάθε

Μάη τα παιδιά

 

Κι αν τα γόνατα ματώνουν

Τα παιχνίδια δεν τελειώνουν

Στους γκρεμούς θα παίζει

Πάντα η καρδιά

 

Άτιμη καρδιά άτιμη καρδιά ...

 

Μου το είπε ένα αστέρι

Η γραμμή που 'χεις στο χέρι

Θα σε φέρνει ως την

Πόρτα της μπροστά

 

Και αν ποτέ της δεν ανοίξει

Ο αέρας θα φυσήξει

Να σου φέρει πίσω

Ότι σου χρωστά

 

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ (Aύγουστος 2013)

Εφτά ποτάμια

 Στίχοι:  

Δημήτρης Αποστολάκης

Μουσική:  

Δημήτρης Αποστολάκης

Ερμηνεία:

Γιάννης Χαρούλης

Εφτά ποτάμια σμίξαν και τρεις καημοί,
κι είπανε να μερώσουνε μια στιγμή.
Οι θάλασσες κοπάσαν κι οι στεναγμοί,
εννιά σπαθιά γυμνώσανε στη γραμμή.

Η άνοιξη η μαυλίστρα για να διαβεί,
κοιτάξτε, χωριανοί μου, τι θα συμβεί.
Τα πάθη σαν σαρκώσουμε του Ραβί,
εκείνος ο μπροστάρης, κι εμείς στραβοί.

Ήλιες μου, στρατολάτη, ταξιδευτή,
που μού `δωσες τη χάρη του γητευτή,
ο άνθρωπος γυρεύει για να γευτεί,
απ’ το ζεστό μου αίμα να γιατρευτεί.

Η μεγαλοβδομάδα, κόρη ξανθή,
μύρωσε το χωριό μας, και ροδανθεί,
που τρώει τον θεό του για να χαθεί,
κι ίσως με τον χαμό του ν’ αναστηθεί.

Στης άνοιξης τον κόρφο, τον ζηλευτό,
μυριόχρωμο γιορντάνι, το σερπετό,
φάρμακο το φαρμάκι στον αετό,
για να πετάξει εκείνος ως είν’ γραφτό.

Πέρνα περαματάρη τον ποταμό,
πάρε κι εμέ μαζί σου στον μισεμό,
κι εκεί στον καταρράχτη και στον γκρεμό,
θα μάθω του συμπάντου το λυτρωμό.

Στης Γραμβούσας το Ακρωτήρι

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ

Σύμφωνα με τον Τim Severin, Ιρλανδό επιστήμονα, μεγάλο λάτρη της Αρχαίας Ελλάδας, της ιστορίας και της μυθολογίας, αλλά και θαλασσοπόρο ερευνητή, υπάρχει σχέση μεταξύ της Οδύσειας (Ιλιάδα-Οδύσεια, τα δύο μεγαλύτερα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας) και της Γραμβούσας. Κατά τον Ιρλανδό ερευνητή, η Αιολία (Γραμβούσα), ήταν το νησί-κατοικία του θεού Αιόλου, κυρίου των ανέμων, ενός εκ των δώδεκα θεών του Ολύμπου, της Μυθολογίας και Θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων, από την οποία διήλθε ο Οδυσσέας κατά την επιστροφή του στην Ιθάκη και παρέμεινε ένα μήνα.

Στην αρχαιότητα η Γραμβούσα ονομαζόταν Κώρυκος =σάκος από δέρμα Ο θεός των ανέμων Αίολος, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, φυλάκισε τους θυελλώδεις και αντίθετους ανέμους σ’ ένα δερμάτινο σάκο που έδωσε στον Οδυσσέα, με την εντολή να μην τον ανοίξει, παρά μόνο αφού πατήσει το πόδι του στην Ιθάκη, όπως και έγινε.

Για την ετυμολογία του ονόματος «Γραμβούσα», έχουν διατυπωθεί διάφορες εκδοχές, με επικρατέστερη αυτή του G. GEROLA. Σύμφωνα με αυτή, κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας, το δυτικότερο άκρο της Κρήτης λεγόταν Capo Buso (δηλ. Τρυπητό άκρο), εξ αιτίας του σπηλαίου που διαπερνά το ακρωτήρι. Πιθανότατα οι κάτοικοι της περιοχής, εξελλήνισαν την ενετική ονομασία σε “Άκρα Μπούζα” και με αποκοπή του πρώτου γράμματος, δηλ. του Α, έγινε Κραμπούζα και αργότερα Γραμβούσα. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι παρ’ όλο που δεν συναντάται στην Ελληνική γλώσσα η ονομασία Άκρα Μπούζα, η θεωρία αυτή ενισχύεται από δύο στοιχεία. Πρώτο στοιχείο αποτελεί το γεγονός, ότι ακόμα και σήμερα το ακρωτήριο ονομάζεται Τρυπητή και επομένως είναι φυσιολογικό οι Ενετοί να το ονόμασαν Capo Buso. Δεύτερο στοιχείο είναι ότι το ακρωτήριο, ονομάζεται από τους κατοίκους των γύρω περιοχών Γραμπούσα, αντί  Γραμβούσα, διατηρώντας το χειλικό φθόγγο (b), της ενετικής λέξης buso.

Κατά τον καθηγητή Ν.Χατζηδάκη, το όνομα προέρχεται από το φυτό Κράμβη-Κραμβόεσσα = ο τόπος που φυτρώνουν πολλές Κράμβες, που έγινε Γραμβούσα.

Αναζητώντας την γενεσιουργό αιτία που οδήγησε τους Βενετούς στην κατασκευή του κάστρου της Γραμβούσας, θα πρέπει να ανατρέξουμε στο έτος 1453, όπου η Κωνσταντινούπολη καταλήφθηκε από τους Τούρκους.Η εποχή αυτή αποτελεί ορόσημο, διότι οι Βενετοί αισθάνθηκαν τον επερχόμενο κίνδυνο απώλειας των κτήσεων τους στην Ανατολική Μεσόγειο, από τον σοβαρό αντίπαλο και πρωταγωνιστή στα γεγονότα, τους Τούρκους.

Επακολούθησαν ο πρώτος Ενετοτουρκικός πόλεμος (1463-1479), ο δεύτερος (1499-1503), ο τρίτος (1537-1540) και ο τέταρτος  (1570-1571). Στη συνέχεια με την Ενετοτουρκική συνθήκη του 1573, οι  Ενετοί αναγνώρισαν  την απώλεια της Κύπρου, αλλά διέσωσαν τις άλλες ελληνικές κτήσεις τους, την Κρήτη, την Κέρκυρα και την Τήνο. Με την Κρήτη και την Κέρκυρα, εξασφαλίζεται μερικώς η φύλαξη της Αδριατικής και επομένως και της Βενετίας. Η  συνθήκη αυτή επέφερε μια πολύχρονη ειρήνη στην Ανατολική  Μεσόγειο, ενώ κατ’ αυτό το χρονικό διάστημα, αρχίζουν και οι κατασκευές νέων κάστρων στην Κρήτη, όπως τα κάστρα της Γραμβούσας και της Σούδας.

Το σημερινό κάστρο της Γραμβούσας, κτίσθηκε τον 16o αιώνα (1579-1584) από τους Ενετούς, οι οποίοι έβλεπαν την τουρκική επεκτατικότητα. Πρόκειται για ένα αριστούργημα οχυρωματικής τέχνης για την εποχή εκείνη, το οποίο μετέβαλλαν σε απόρθητο φρούριο. Η θέση του δίνει την δυνατότητα σ’ αυτόν που το κατείχε, να ελέγχει και να παρακολουθεί το στενό που σχηματίζεται μεταξύ Δυτ. Κρήτης και Πελοποννήσου.

Τελικά, οι Ενετοί δεν κατόρθωσαν να αποτρέψουν την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους. Το 1645, οι Τούρκοι μετά από μια σύντομη πολιορκία καταλαμβάνουν τα Χανιά, ενώ το 1669 ολοκληρώνεται η κατάκτηση της Κρήτης. Οι Ενετοί, κατάφεραν με την συνθήκη του Μorozini, να κρατήσουν το κάστρο της Γραμβούσας (επίσης την νησίδα της Σούδας και την Σπιναλόγκα), με την ελπίδα ότι κάποτε θα επανακτήσουν τον έλεγχο της Κρήτης. Η Γραμβούσα χρησίμευε σαν βάση των Ενετών, στην απατηλή προσπάθεια να επανακτήσουν την Κρήτη, αλλά και σαν ορμητήριο και καταφύγιο των Κρητών  αγωνιστών. Δυστυχώς όμως και το κάστρο αυτό, παραδόθηκε το καλοκαίρι του 1692 από τον Ενετό φρούραρχο, τον Καλαβρέζο αξιωματικό Luca Della Rocca στους Τούρκους, οι οποίοι με την σειρά τους, του έδωσαν κάποια αξιώματα στην Κωνσταντινούπολη και ειρωνικά τον αποκαλούσαν «Καπετάν Γραμβούσα»

Οι Τούρκοι στη συνέχεια οχύρωσαν το κάστρο με 66 κανόνια μεγάλου βεληνεκούς, εγκατέστησαν ισχυρότατη φρουρά και το κατέστησαν απόρθητο. Από τότε, κάθε επαναστατική δραστηριότητα των Κρητικών, περιορίστηκε στο ελάχιστο για πολλά χρόνια. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής εξέγερσης κατά των Τούρκων, η Γραμβούσα έπαιξε σημαντικό και αποφασιστικό ρόλο. Μετά από πολλές προσπάθειες, το κάστρο τελικά καταλήφθηκε από τους Κρήτες επαναστάτες το 1825, όταν μια ομάδα Κρητών, μεταμφιεσμένη σε Τούρκους, εισήλθε σ’ αυτό.

Η Γραμβούσα, ήταν το πρώτο κομμάτι της Κρήτης, που απελευθερώθηκε από τους Τούρκους. Έγινε καταφύγιο για περισσότερους από 3000 κατοίκους και η βάση των επιχειρήσεων, για τις επαναστατικές ομάδες. Από την ελεύθερη Γραμβούσα, ξεκινούσαν τα επαναστατικά σώματα οι Καλησπέριδες και σκόρπιζαν τρόμο στους Τούρκους, που σε αντιπερισπασμό οργάνωσαν και αυτοί τις Ζουρίδες, ένοπλα σώματα, που έστηναν παγίδες στους Χριστιανούς.

Εξ αιτίας όμως των πολύ δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, οι Γραμβουσιανοί επιδόθηκαν συστηματικά στην πειρατεία, κουρσεύοντας αδιακρίτως όλα τα περαστικά πλοία μεταξύ Γραμβούσας και νήσου Αντικυθήρων, γεγονός που ξεσήκωσε την κοινή γνώμη της Ευρώπης κατά των πειρατών.

Με συμφωνία της Ελληνικής Κυβέρνησης, οι στόλοι Αγγλίας και Γαλλίας κατέλαβαν το κάστρο το 1828 και εξεδίωξαν τους πειρατές. Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, η Κρήτη παρέμεινε στους Τούρκους και το 1831 η Ρωσική φρουρά της Γραμβούσας, παρέδωσε το κάστρο πάλι στους Τούρκους, προς μεγάλη δόξα της διεθνούς δικαιοσύνης εκείνης της εποχής.

πηγη  http://www.gramvousa.com/pages.aspx?id=322&lang=el

Το τελευταίο χαρτί στην τράπουλα!!!

Αργά η γρήγορα, τα ψέματα τελειώνουν. Οι εκλογές πλησιάζουν. Αλίμονο να μην πλησιάζουν και αν ο λαός ανεχθεί τα νέα μνημόνια που όπως λέγεται ακολουθούν!

Η άνοδος της χρυσοίς Αυγίς και του φασισμού στο τόπο θα φέρει πόλωση. θα ξυπνήσει μνήμες και θα χωρίσει σε στρατόπεδα.Δεν είναι ένα φαινόμενο απλό,περαστικό και επιφανειακό. Είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών του μνημονίων που έχουν τσακίσει το λαό.Βέβαια η ψήφος δεν είναι πια χαβαλές...δεν είναι δεν ήξερα....είναι συνυπευθυνότητα!!

Το τελευταίο χαρτί στην τράπουλα λοιπόν για τις προοδευτικές δυνάμεις....η άσσος στο μανίκι ...ή το απολυτο χαός......η δημοκρατία η φασισμός......η πιο δυναμική διαπραγματευση ή παράδοση της εθνικής κυριαρχίας...

Είναι όμως έτοιμος ο λαός να υποστηρίξει το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας; 

Είναι έτοιμος άμα οι συνθήκες το φέρουν να πάρει ακόμα και επώδυνες αποφάσεις;

Αλίμονο πάντως σε όσους ακολουθήσουν τις ίδιες πολιτικές......Θα αφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη!!!!!

Όλα είναι γραμμένα στα μεγάλα ποιήματα......

Che fece .... il gran rifiuto

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο το όχι -- το σωστό -- εις όλην την ζωή του.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1901)

Τὸ σκάκι

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης -

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου -

Πρώτη εκτέλεση: Γεράσιμος Ανδρεάτος ~

 

Τὸ σκάκι

Ἔλα νὰ παίξουμε...
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη

Θὰ σοῦ χαρίσω τοὺς πύργους μου
Τώρα πιὰ δὲν πυροβολῶ τοὺς φίλους μου
Ἔχουν πεθάνει ἀπὸ καιρὸ
πρὶν ἀπὸ μένα

Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει

δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη
γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις

Ἔλα νὰ παίξουμε...

Ὁ βασιλιὰς αὐτὸς δὲν ἤτανε ποτὲ δικός μου
Κι ὕστερα τόσους στρατιῶτες τί τοὺς θέλω!
Τραβᾶνε μπρὸς σκυφτοὶ δίχως κἂν ὄνειρα
Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω

Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει
δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη

γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις
Ἔλα νὰ παίξουμε...

Κι αὐτὴ δὲν ἔχει τέλος ἡ παρτίδα...

Οι τραγουδοποιοί των εφοπλιστών

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Από την κατακλείδα αναγνώστη στην «Εφ.Συν.», χθες: «Δεν θα ξαναπάω να δω τον Σαββόπουλο. Τον γλυκανάλατο, αστό, μουσικό των μεγαλοεπιχειρηματιών». Σπάραγμα από επιστολή αναγνώστριας (11/7/2013): «Ηταν αφοπλιστική η επιμονή της οικογένειας και έτσι δέχτηκα την πρόσκληση», δήλωσε ο αγαπητός Μαχαιρίτσας. Και το σχόλιό της: «Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήταν αφοπλιστική μάλλον η αμοιβή για να δώσει το μουσικό στίγμα του σ” αυτό το πάρτι της ανθρώπινης ματαιοδοξίας». Πάντα καίριοι οι αναγνώστες. Σε ό,τι αφορά τον Σαββόπουλο έχουν γραφεί πολλά, θετικά και αρνητικά. Το μόνο που θυμάμαι είναι η έκφραση της αγαπημένης φιλολόγου, όταν τον υπερασπιζόμουν με μανία πριν από τριάντα χρόνια: Σαχλαμαράκιας είναι, μου έλεγε, και με παρότρυνε να ασχοληθώ με αυτούς που πονούσαν την Αριστερά, τον Μπερτολούτσι λόγου χάριν. Πού να ακούσω εγώ (όπως και κάθε νέος, που νομίζει ότι τα ξέρει όλα…). Δεν συμμερίζομαι τον χαρακτηρισμό της, αλλά δεν μου είναι και τόσο ξένος, πλέον, στο κοσμοείδωλό μου (όποιο κι αν είναι αυτό).

Το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στους τραγουδοποιούς που κομπάζουν για την αντιεξουσιαστική – εναλλακτική τους, τάχα, στάση και συμπεριφορά στον χώρο δημιουργίας τους, εν προκειμένω στους Μαχαιρίτσα, Σταρόβα, Στόκα, που τραγούδησαν για τους εφοπλιστές την ώρα που οι κύριοι αυτοί εφοπλιστές είχαν επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας στο νησάκι της Σχοινούσας, απαγορεύοντας την κίνηση ανθρώπων και οχημάτων προκειμένου να μην εμποδιστεί η κίνηση των καλεσμένων στον γάμο βλασταριών τους. Πώς ανέχτηκαν οι μουσικοί της αμφισβήτησης τη φασιστική συμπεριφορά των κολαούζων των εφοπλιστών;

Αλλά το ερώτημα πρέπει να τεθεί ως εξής: Ξέφυγαν ποτέ τους από τις Σειρήνες της καπιταλιστικής επιτυχίας, του πλουτισμού εις βάρος άλλων, της καθιέρωσής τους ως περσόνων και μόνον της συμπαθητικής τηλοψίας;

Το ερώτημα, βεβαίως, αφορά όλους εκείνους οι οποίοι διακονούν δήθεν τον λόγο και την τέχνη, και μάλιστα την πρώτιστη μορφή αυτών, τη μουσική. Είναι δικαίωμά τους να τραγουδάνε για το κεφάλαιο και την ανήθικη στάση όσων υπηρετούν τούτο το κεφάλαιο· είναι ελεύθεροι να επιλέγουν πώς θα κάνουν καμιά αρπαχτή, να τα «κονομήσουν», εντάξει, ας μη βγαίνουν όμως στην αγορά και να καταγγέλλουν τα μνημόνια και την κυβερνητική αυθαιρεσία και καταστολή όταν το είναι τους βρίσκεται σε ευνοϊκή θέση στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής.

Δισέλιδες συνεντεύξεις στις εφημερίδες, και στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, προσκλήσεις από δήμους για «αρπαχτές» εμφανίσεις εντός θέρους, αναγνώριση από συμπλεγματικούς νεαρούς δημοσιογράφους, που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, ε, πώς να μην καβαλήσουν καλάμι; Αλλά το έργο τους υποτίθεται δεν έχει σχέση με καλάμια.

Τότε, τι; Τίποτε. Απλώς, αυτοί είναι. Βολεψάκηδες, ολίγιστοι καίτοι ταλαντούχοι. Αλλά, άλλο πράγμα το ταλέντο και άλλο η κοινωνική συνείδηση. Βεβαίως, θα “πρεπε να ντρέπονται. Αλλά ποιος ξέρει, πλέον, τι σημαίνει αιδώς, τι σημαίνει έρως, τι σημαίνει αξιοπρέπεια.

 http://www.efsyn.gr/?p=77075

Αγαπητέ Κύριε Σακκά

Αγαπητέ Κύριε Σακκά,

Δεν συμφωνώ με την ιδεολογία σας σε πάρα πολλά πράγματα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για να απευθυνθώ σε εσάς.

Αν τελικά αποφυλακιστείτε, που σας το εύχομαι γιατί έχει ξεπεραστεί το όριο προφυλάκισης σας....και βγείτε έξω,θα δείτε πολλούς ανθρώπους αμέριμνους, χαλαρούς,cool, σε παραλίες-καφετέριες.Έχει έρθει το καλοκαιράκι πλέον και έχει πολύ ζέστη.

 Θα βρείτε και εμένα κάπου εκεί.....για αυτό σας ζητώ συγγνώμη!

Η στιχουργική αποκατάσταση της φήμης του τσιγάρου!!!

Τα τσιγάρα αναβοσβήνω
κάνω το πικρό γλυκό
κι ο καπνός που πάει πάνω
φτιάχνει ένα μηδενικό

Τσιγαράκι μου στριφτό,
της ζωής μου το γραφτό,
παίζω μες στο χέρι μου,
όπως το μαχαίρι μου

&

 Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο


Όμως παρ'όλα αυτά.....

Έχω κόψει το τσιγάρο αλλά φυσάει προς τα εδώ
κι ανασαίνω τον καπνό απ'το δικό σου!

Στους "παράξενους" ανθρώπους, στις "παράξενες" ιδέες τους!

Το νέο πολυτεχνείο!!!

Θα είναι κρίμα ο χώρος του προαυλίου της ΕΡΤ να μην μείνει στην ιστορία ως το νέο Πολυτεχνείο!

Δυστυχώς δεν έχουν ωριμάσει ακόμα οι συνθήκες....

Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα ένα κοριτσάκι με παπούτσια με φωτάκια!

Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα ένα κοριτσάκι με παπούτσια με φωτάκια

Την συνόδευε η μητέρα της. Πολύ πιθανό η μητέρα της να είναι μια απολυμένη κρατικοδίαιτη δημόσιος υπάλληλος. Να είναι μια υπάλληλος που μπήκε με βύσμα και τώρα που οι καιροί αλλάζουν χάνει την δουλειά της....Αλλά εμένα τι με νοιάζει....αφού είμαι ιδιωτικός υπάλληλος ή πρώην υπάλληλος και νυν άνεργος. Βέβαια...

1) και εγώ κάποτε, κάπου...προσπάθησα  να μπω στο δημόσιο. Δυστυχώς δεν βρήκα βύσμα ή το βύσμα που βρήκα ήταν μικρό

2) και εγώ πήγα στο στρατό με βύσμα. Τα πέρασα τέλεια.

3) και εγώ εκμεταλεύτηκα γενικώς κάποιους γνωστούς ή χρημάτισα κάποιους αγνώστους και είχα μια ειδική μεταχείριση σε κάτι έναντι κάποιων άλλων ή έναντι του δημοσίου συμφέροντος.

Παρ'όλα αυτά τώρα που το όνειρο του δημοσίου έχει τελειώσει...νιώθω αδικία για την ζωή..είμαι αδικημένος και στ'αρχίδια μου όλοι αυτοί να πάνε να γαμηθούν.Ο κοινωνικός αυτοματισμός καλά κρατεί....!!!

Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα κάποιον που κράταγε Ελληνική σημαία.

 Ο Ελληνικός αρχαίος πολιτισμός είναι ταυτισμένος με την λέξη Δημοκρατία. Ποιος άραγε έχει το δικαίωμα να κλείνει διακόπτες με το έτσι θέλω; Ποιος μπορεί να κλείσει μέσα σε ένα βράδυ τη δημόσια ελληνική τηλεόραση; Μόνο απολυταρχικά καθεστώτα.....που δυστυχώς τα ζούμε.

 Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα και άλλους που κρατάγανε σημαίες κομμάτων της Αριστεράς.

Τι τρομερές διαφορές έχει όλος αυτός ο κόσμος εκεί και είναι χωρισμένος σε πολλά κόμματα.Τα ίδια προβλήματα δεν έχουν, τα ίδια όνειρα δεν κάνουν; Τι κρίμα να μην ήταν όλοι μαζί, ενωμένοι συμπαρασύροντας το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού, χτίζοντας μια Ελλάδα από την αρχή, ξεπερνώντας με τη βοήθεια του λαού τα μεγάλα βαρίδια και εμπόδια. Τι κρίμα που οι ουτοπικές προσεγγίσεις των θεμάτων αν έχουν μια πιθανότητα να πραγματοποιηθούν θα είναι όταν πια θα έχουμε 100% πέσει από το γκρεμό και έχουμε πεθάνει και όχι όταν ακόμα μισοστεκόμαστε στα πόδια μας! Τι κρίμα που η Αριστερά παλεύει όχι ενωμένη αλλά σε κομμάτια; Πάντως και τι έκπληξη για κάποιον απλό χαμηλόμισθο υπάλληλο της ΕΡΤ που ψήφιζε στη ζωή του Δεξιά κόμματα και τώρα την στιγμή της προσωπικής του δυστυχίας βλέπει από το παράθυρο να ανεμίζουν κάτω σημαίες Συριζα,ΚΚΕ(ΠΑΜΕ), Ανταρσύα κ.α. Οι γραφικοί-πάράξενοι για αυτόν και τις ιδέες τους είναι εκεί...για όποιον λόγο και ας είναι....ιδεολογικό για άλλους,ψηφοθηρικό για άλλους...είναι όμως εκεί!

 Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα πολλές παρέες κυρίως νεαρών ατόμων να κάθονται στο γκαζόν με μπύρες και σουβλάκια και να απολαμβάνουν την μουσική.

Ακούγανε από όπερα μέχρι ροκ. Από Μότσαρτ μέχρι Θεοδωράκη και Σιδηρόπουλο.Τις γουστάρω πολύ αυτές τις φάσεις. Ευτυχώς τις έκανα μικρός τις κάνω και μεγάλος και θα τις κάνω και παππούς(αν και ξέρω πως τα σουβλάκια θά'ναι κομμένα τότε).Είδα και ακροατές της όπερας και του μεγάρου να κάθονται δίπλα σε αριστεριστές. Ενδιαφέρουσα ανομοιομορφία και συνύπαρξη.

Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα συνδικαλιστές.

 Βασικά δεν έχω στοιχεία ποιοι από αυτούς που περνούσαν δίπλα μου ήταν συνδικαλιστές αλλά όποια γλοιώδη φάτσα έβλεπα που δεν μου άρεσε τον έκανα από μόνο μου για συνδικαλιστή. Δεν φταίω εγώ για την γνώμη μου....αλλά φταίω όμως για την κατάντια της Ελλάδας....για αυτά που έκανα και αυτά που δεν έκανα, για αυτά που είδα και δεν μίλησα και αυτά που έφαγα αμάσητα.Άρα ξεκινώντας από τα δικά μου λάθη και παραλείψεις μπορώ να εκφράσω και τα λάθη των άλλων και τους λάθους ανθρώπους που εκπροσωπούσαν εργαζομενους.Όχι όλοι φυσικά ..δεν μπορεί όλοι να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι..αλλά πολλοί!

Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα και άλλα πολλά
Βουλευτές, πολίτες επώνυμους και ανώνυμους, μια κυρία με το σκυλάκι της, έναν κύριο να κάθεται σε μια καρέκλα έχοντας ένα laptop στα χέρια,συνδεδεμένος στο facebook, είδα ανθρώπους οργισμένους, είδα ανθρώπους γενικά και ειδικά που δεν κάτσανε σπίτια τους και πήγανε στο ραδιομέγαρο ....δεν σας τα λέω όλα πάντως πηγαίντε να φτιάξετε εικόνες να συμπληρώσετε την παράγραφο αυτή και εσείς!!!

Στο προαύλιο της ΕΡΤ είδα ένα κοριτσάκι με παπούτσια με φωτάκια

Ερωτεύτηκα την ανεμελιά της και την παιδικότητα της.Σκέφτομαι σε δεκα τρία χρόνια που θα ενηλικιωθεί να την ζητήσω σε γάμο, αλλά σίγουρα θα φάω χυλόπιτα γιατι θα της είμαι πολύ μεγάλος.

Εύχομαι πάντως σε δεκα τρία χρόνια από τώρα να ζει σε μια καλύτερη χώρα με καλύτερους ανθρώπους.

Τίποτα δεν πάει χαμένο στην χαμένη μας ζωή. 

Venceremos!!

 

 (Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τη φίλη και στιχουργό Αγγελική Α.)

 



 

Καλως ήλθατε στο στρουμφοχωριό μας!!!!

Στο στρουμφοχωριό μας στα χρόνια της κρίσης  η ζωή κυλάει σε ήρεμους ρυθμούς...

 
Ο Μπαμπαστρούμφ χάνεται στα βιβλία των μεγάλων οικονομολόγων,θεωρητικών,ιστορικών,ηγετών της ανθρωπότητας...προσπαθεί να βρει την χρυσή τομή,να λύσει το γόρδιο δεσμό. Αν και είναι ο σοφός του χωριού φοβάται πως πια δεν μπορεί να δώσει κάποια λύση στο πρόβλημα,οπότε αναλώνεται στην φιλοσοφική θεώρηση του θέματος χωρίς να δίνει κάποια σημαντική εκβάθυνση!

 Η Στρουμφίτα βάφεται μπροστά στον καθρέπτη και ετοιμάζεται για μια άλλη καυτή έξοδο,έτοιμη να ανάψει φωτιές στα στρουμφάκια που θα βρεθούν να διασκεδάζουν στο ίδιο μέρος με αυτή.Θα βγάλει και φωτογραφία με το καινούργιο συνολάκι στο στρουμφοface!!Στόχος της είναι να ξεπεράσει το φράγμα των 100 likes.

Ο Λουλούκος γράφει ποιήματα για την κρίση και όλα αυτά που βιώνει το στρουμφοχωριό. Κατά βάθος γνωρίζει πως όλη αυτή η κατάσταση είναι ότι το καλύτερο για την έμπνευση του και σαφέστατα η τέχνη πάνω απ'όλα και πάνω απ'όλους.

Ο Μελένιος κοιτάζεται όπως πάντα στο καθρέπτη.Έκανε μπράτσα και κούρεψε και το κεφάλι του. Είναι στην μόδα πια όλα αυτά.Καθρέπτη καθρεπτάκι μου ...μάλιστα τελευταία μιλάει και τον ακούνε όλοι με προσοχή και κάνοντας προσοχή.

 Ο Λιχούδης καταβροχθίζει τα πάντα ...Παλιά το έκανε από συνήθεια, αλλά τώρα λόγω μελαγχολίας,το ρίχνει στο φαί.

Ο Χουζούρης είναι άνεργος,συχνάζει στο καφέ-μπαρ του χωριού συνέχεια." Έλα μωρέ μπόρα είναι και θα περάσει και αυτό.Παίζουμε κανένα ταβλάκι τώρα; Άδικη ζωή,άδικη μοίρα.....Καλά ρε αυτά τα κολόπαιδα που κλείνουν τους δρόμους, που τρέχουν στις πορείες,θα βάλουνε μυαλό. Επαναστάτες του κόλου είναι....δυστυχώς κανένας δεν μοιάζει σαν και εμένα "
 
Ο Γκρινιάρης διαμαρτύρεται για όλους και για όλα, φόρους-τέλη-σκουπίδια-απεργίες-ανεργία ...είναι ο πιο αγαπητός του χωριού γιατί κανένας δεν μπορεί να τον νικήσει στην γκρίνια και όλοι συμφωνούν μαζί του.

Ο Ξεφτέρης....η εργατική τάξη του χωριού....κατηγορεί τους άλλους εργαζόμενους,εύχεται να κοπούν και στους άλλους τα επιδόματα όπως τα κόψανε και σε αυτόν. Χρησιμοποιεί πια το μυαλό του σκεπτόμενος καταστροφικά και όχι δημιουργικά. Έχει και έναν βοηθό …μελαμψό-μιγά….Κάποτε που πηγαίνανε καλά η δουλειές και το έπαιζε αφεντικό του έδινε ένα κομμάτι ψωμί...τώρα που αλλάξανε τα πράγματα και θέλει να τον ξεφορτωθεί διαδίδει άσχημα πράγματα για αυτόν.


Ο Χαχανούλης μοιράζει δωράκια που ανατινάζονται...Κατα βάθος τρολάρει τους πάντες και τα πάντα. Νιώθει συναισθήματα αλληλεγγύης ..αλλά χάνεται στο ανούσιο τρολάρισμα.Μιλάει για επαναστάσεις και νέους κόσμους καλύτερους αλλά χάνεται συνήθως  στον κόσμο του διαδικτύου,μακριά από τον πραγματικό κόσμο.
 
Ο Μάγειρας-στρουμφ έφυγε στα ξένα.Δεν έχει μέλλον αυτό το επάγγελμα στο στρουμφοχωριό. Έγινε μετανάστης αφήνοντας πίσω του γλυκόπικρες αναμνήσεις.

Ο Ντορεμί από ατάλαντος τρομπετίστας έχει γίνει ο καλύτερος του είδους. Κάθε πρωί με την τρομπέτα παίζει τραγούδια επαναστατικά.Προσπαθεί να εμψυχώσει τους συγχωριανούς τους και να τους περάσει μηνύματα.Τον θεωρούν λίγο γραφικό αλλά αυτός δεν μασάει από κουτσομπολιά.

Ο Δρακουμέλ είναι η κλασσική περίπτωση όπου ισχύει το εξής:
 

Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει [...] Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά [...] Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πως πρέπει, του πως οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε... γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε. Μάνος Χατζιδάκις!  

Η Ψιψινέλ είναι το τσιράκι του Δρακουμέλ. Επισκέπτεται συχνά το χωριό και μαθαίνει τα νέα των κατοίκων. Άμεσα και χωρίς αργοπορία ενημερώνει το αφεντικό της για τυχόν ανταρσίες και ύποπτες κινήσεις ξεσηκωμού, ώστε να ληφθούν μέτρα παρεμπόδισης ταραξιών και γενικότερα να υπάρχει "τάξη και ασφάλεια".

Παρ’όλα αυτά όμως τα άκρως ανησυχητικά και απαισιόδοξα,τα στρουμφάκια οφείλουν να ξεφύγουν από αυτή την κατάσταση, οφείλουν να επαναπροσδορίσουν πρώτα απ’όλα τον τρόπο σκέψης τους και ύστερα να δημιουργήσουν δικαιότερες συνθήκες επιβίωσης σε πρώτη φάση  και διαβίωσης σε δεύτερη ,για όλους. Είναι στη φύση των στρουμφ άλλωστε η αυτοκαταστροφή και η αναγέννηση. Είναι στη φύση τους να καταστρέφουν τα πάντα και να δημιουργούν από το τίποτα. Οι καιροί είναι δύσκολοι....αλλά ωραίοι για τα μεγάλα ξεκινήματα και τις μεγάλες αλλαγές. Ωραίοι για τις επανεκινήσεις και τις μεγάλες ανατροπές.Αν δεν είναι τώρα, πότε αλήθεια θα είναι;

Σπύρος Γραμμένος & Χρήστος Θηβαίος - Στη Χώρα Των Λωτοφάγων (Ο Παππούς)

Στίχοι-Μουσική: Σπύρος Γραμμένος


Λάντζα στην Αμέρικα
Στην Γερμανία εργάτης
Τα μάτια σου τα γέρικα
Πληγές μιας βόλτας σκάρτης

Θυμάμαι έναν παππού να λέει ιστορίες
Κρατώντας μες στα χέρια του παλιές φωτογραφίες
Πως έφυγε στα είκοσι, πήγε στη Γερμανία
Δούλευε σ' εργοστάσια, κοιμότανε στα κρύα

Πως έφτασε λαθραία ως την Αμερική
Να μένει σε ένα υπόγειο μαζί με άλλους δέκα
Γνώρισε όλους τους λαούς που υπάρχουν στη γη
Απ' το Κονγκό, τη Σαϊγκόν, τ' Αλγέρι και τη Μέκκα

Λάντζα στην Αμέρικα
Στην Γερμανία εργάτης
Τα μάτια σου τα γέρικα
Πληγές μιας βόλτας σκάρτης

Και είχε να μου λέει να χιλιάδες ιστορίες
Για υπόγειους τεκέδες για στέκια γι' αλητείες
Πως πέρασε τα χρόνια του και φύγανε τα νιάτα
Πως τα λιμάνια πέρασε και πόσα έπλυνε πιάτα

Τον είδα αρκετές φορές πλατεία Βικτορίας
Εκεί όπου τον γνώρισα τ' απόγευμα μιας Τρίτης
Τα ενενήντα κόντευε και λόγω ευγενείας
Σίγουρος είμαι πως ποτέ δεν ήτανε αλήτης

Πάνε δυο χρόνια που έφυγε μα εγώ δεν θα ξεχάσω
Τις ιστορίες του πάππου που τον ελέγαν Τάσο
Πως είχε πάντοτε μαζί φαΐ και λίγες πάστες
Κι έλεγε για τ' αδέρφια μου εδώ τους μετανάστες

Σε ξένα μέρη άγνωστα
Σε γράφανε σε λίστες
Τώρα κοιτάς τα άρρωστα
Τα εγγόνια σου φασίστες

Από το παράθυρό σου & Άνοιξε | Νατάσσα Μποφίλιου - Γιάννης Χαρούλης

Η νέα γενιά τον μεγάλων τραγουδοποιών που όπως όλα δείχνουν θα γράψει την δικιά της ιστορία στο βιβλίο της ελληνικής μουσικής ιστορίας!!!!!!!





Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Τζένη Καρέζη & Νίκος Κούρκουλος

Είμαι ένα παιδί της νύχτας
ένας ίσκιος μοναχός
ένα δάκρυ από φεγγάρι
της αυγής ένας καημός

Σ' αγαπώ μα δε θα `ρθω
να σε βρω, γιατί το ξέρω
σ' αγαπώ μα δε θα `ρθω
το φαρμάκι θα σου φέρω

Από το παράθυρο σου
πέρασε το καλοκαίρι
πέρασε κι η συννεφιά
πέρασε όλη μας η αγάπη
πέρασε όλη μας η πίκρα
πέρασε και η χαρά

Είμαι μια βροχή στον ήλιο
μια φωτιά μες στη βροχή
μια φωνή μες στον αγέρα
μια σιωπή μες στη σιωπή

Σ' αγαπώ μα δε θα `ρθω
να σε βρω, γιατί το ξέρω
σ' αγαπώ μα δε θα `ρθω
το φαρμάκι θα σου φέρω



 
Άνοιξε άνοιξε

Το παράθυρο κλεισμένο,
σφαλισμένο, σκοτεινό,
για ποιο λόγο δεν τ' ανοίγεις
πεισματάρα, να σε `δω;

Άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.

Ξεροστάλιασα στ' αγιάζι
ώρες να σου τραγουδώ,
η καρδιά μου φλόγες βγάζει,
μα δε βγαίνεις να σε `δω.

Άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.

Η ουτοπική προσέγγιση ενός φλερτ!!

                             1/3/2012

Κατερίνα

Δεν έχω τι  να πρωτοπώ κα τι να ομολογήσω

εγώ στον Βασιλόπουλο αντίσκηνο θα στήσω

να βλέπω το  χαμόγελο και το γλυκό βλέμμα

όμορφη σαν όνειρο, κάτι σαν να’ναι ψέμα

Σάντουιτς,σαλάτες και όλα τα καλούδια

αχ τι τόθελα να δω αυτό που’δα

μια οπτασίαν στο ταμείο να χτυπά

με  χάρη και νάζι να μας κοιτά

Πώς να σου το εκφράσω και πώς να σου το πω

θέλω μαζί σου κάποια στιγμή, ένα καφέ να πιω

αλλά του ταμείου η ουρά τα λόγια εμποδίζει

γι’αυτό γραπτά στα δίνω εγώ, πιστεύω πως αξίζει

Και σε σένα μάτια μου  τι σού’μελε να πάθεις

ποίημα γεμάτο φλερτ από άγνωστο να διαβάσεις

αλλά οι άνθρωποι για να γνωριστούνε

μια κίνηση περιμένουνε για να δούνε

Αχ και πως θα περάσει η μέρα στη δουλειά

όταν στο διπλανό κτίριο υπάρχει μια κοπελιά

Τι να κάνω και τι να σκεφτώ

για αυτό ποίημα γράφω, γιατί έχω σκοπό

Και αν στο λογιστήριο η προϊσταμένη με μαλώσει

γιατί δεν μπορεί ο νους μου στη γη να πατώσει

θα τις πω με νόημα και χάρη

«Άσε με κυρά μου,το κορίτσι αυτός άλλος μη μου πάρει»

Και αν αλλού ανήκεις και έρχομαι τελευταίος

άδικη κοινωνία,έμεινα μετεξεταστέος

δεν πειράζει όμως η προσπάθεια μετράει

ένας μαχητής ποτέ του δεν λυγάει