Αυτός που είμαι...

Γράφει ο axaxouxas

Είμαι σαφώς περίεργος, γνωστό αυτό τοις πάσι
με ενοχλούν διάφορα πάνω σ’αυτή τη πλάση
αυτόνομος, μοναχικός, άνθρωπος της ουσίας
αδιάφορος για άγνωστους μα και κατά της βίας

Κάγκουρες με γιακάδες γυρίζουν τ’αντερα μου
θα είναι σίγουρα άσχημη η συμπεριφορά μου
σίγουρα θα σ’ειρωνευτώ, δε θα το καταλάβεις
νόμισες φιλοφρόνηση από μένα πως θα λάβεις;

Είμαι λίγο μισάνθρωπος, το λέω δε το κρύβω
ότι κακό και αν σκεφτείς σκέφτομαι εις το κύβο
Αλήτη ταξιτζή με φλόμωσες στο ψέμα
εύχομαι να σε βρούν σε λίμνη από αίμα

Και όμως αναγνώστη μου έχω αδυναμίες
τη μάνα μου την αγαπώ και όλες τις κυρίες
Τους φίλους μου, το σκύλο μου, όσους με πληρώνουν
μα μόνο αν το κόπο μου σωστά αποζημιώνουν

Γουστάρω τους τυφλόγερους, είναι ωραίοι τύποι
επιβιώνουν μ’αλκοόλ και κορεσμένα λίπη
και αν δε φτάσει η σύνταξη πίνουν επί πιστώσει
του καφενείου η μπίζνα ποτέ της δε θα στρώσει

Αυτοί που μ’αηδιάζουν είναι οι πολιτικοί
ισχυρών συμφερόντων τρισάθλιοι αυλικοί
οδήγησαν τη χώρα και το λαό στη πείνα
αχ κάντε με υπουργό, μόνο για ένα μήνα

Δε φιλοδοξώ κανέναν σας να σώσω
το δάχτυλο στο μέλι μόνο θέλω να χώσω
είναι γλυκιά αγαπητοί πάντα η αμαρτία
δίχως σκέψη θα έκλεβα με τόση ατιμωρησία...