Ανέμελα ρακόμελα

Γράφει ο φίλος Axaxouxas

Ανέμελα ρακόμελα έπινα με παρέα
κάποιοι θαρρώ πως πίνανε κρασί απ’τη Νεμέα
ανώριμα φωνάζαμε γινόταν φασαρία
δώδεκα χρόνια πέρασαν που αρχίσαμε πορεία

Δώδεκα χρόνια ενήλικοι γενιά του 2000
μ’όνειρα ξεκινήσαμε να γίνουμε ροκάδες
ήρωες, επιστήμονες, κάποιοι απλά λεφτάδες
οι πιο πολλοί κατέληξαν όμως χαρτογιακάδες

Και προχωρούσε η βραδιά μαθαίναμε μαντάτα
οι πλείστοι ήταν άνεργοι κι ας ήταν πια τριάντα
το ηθικό μας έπεσε μας πήρε από κάτω
και στα σφηνάκια πνίγαμε τη πίκρα, Ασπρο πάτο!

Δώδεκα χρόνια ενήλικοι και η γενιά της κρίσης
θυματα της κακογουστιάς, της εύκολης της λύσης
οι πλείστοι παν στην ξενιτιά για να επιβιώσουν
θα στέλνουν και συνάλλαγμα μήπως και μας σώσουν

Ανέμελα ρακόμελα πίναμε με τις ώρες
με έπρεπε να φύγουμε, κάποιοι πια είχαν κόρες
συθέμελα μας κλόνισε το σύνολο σαν ήλθε
όταν ήμασταν Λύκειο λεφτά η παρέα είχε...